ΑΠΟΔΕΙΞΑΜΕ ότι,
ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ την έχει,
όποιος έχει την ΓΝΩΣΗ, τα ΣΤΟΙΧΕΙΑ και ΛΕΕΙ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.
Θα διαβάσετε στην συνέχεια τι έγινε στο δικαστήριο αυτήν την ημέρα και αν το συμπέρασμα που θα βγάλετε δεν είναι ίδιο με αυτό που θα αναγράφεται στο τέλος, τότε θα πρέπει να σκεφτείτε, ποιο θα είναι το μέλλον σας.
Στις 9πμ εισήρθαν στην αίθουσα του δικαστηρίου οι τρεις γυναίκες Δικαστές και ο Εισαγγελέας.
Η Πρόεδρος της έδρας έδειχνε –χωρίς φαινομενικά καμία αιτία– πλήρως εκνευρισμένη.
Κτύπησε το τηλέφωνο κάποιου και ταυτόχρονα σηκώθηκε ένας να βγει από την αίθουσα.
Καταφέρθηκε εναντίον του και παρότι άλλος πολίτης της είπε ότι το δικό του τηλέφωνο χτύπησε ζητώντας συγγνώμη, Εκείνη ζήτησε από τον αστυνομικό να οδηγήσει αυτόν που σηκώθηκε στον Εισαγγελέα υπηρεσίας για να απαγγελθεί κατηγορία και να του επιβληθεί πρόστιμο.
Αυτό και μόνο έδειξε με τι συνθήκες θα διεξαγόταν η δική μου υπόθεση.
Αφού τελείωσαν οι δυο πρώτες υποθέσεις, εκφώνησε το όνομα μου και απαντώντας παρών, μου ζήτησε να προσέλθω εμπρός της έδρας του δικαστηρίου.
Με ρώτησε ποιος είναι ο δικηγόρος μου και απάντησα ότι δεν έχω ανάγκη δικηγόρου.
Στην συνέχεια εκφώνησε το όνομα του μηνυτή μου (και μάρτυρα κατηγορίας εναντίον μου), ο οποίος απάντησε παρών και τον κάλεσε στην έδρα για να καταθέσει.
Ξεκίνησε να του κάνει ερωτήσεις για το τι έγινε και η απάντηση του ήταν ότι, με την μήνυση που του έκανα τον συκοφαντούσα αναγράφοντας στην μήνυση μου πράγματα που δεν ήταν αληθινά και αυτό του δημιούργησε μεγάλη ζημιά στην προσωπική και επαγγελματική του κατάσταση.
Δεν ανέφερε όμως ποια ήταν τα ψέματα που ανέγραφα στην μήνυση μου και τα οποία δεν είχε αναφέρει ούτε στην δική του μήνυση και τα οποία αποτελούσαν και συκοφαντική δυσφήμιση σε βάρος του.
Ανέφερε για τον Σώρρα, το κίνημα Δεν Πληρώνω και για κάτι δάνεια της χούντας και ταύτισε το Σωματείο «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΡΑ» με αυτούς και ότι αυτός εφάρμοσε όπως όφειλε τον νόμο.
Στην συνέχεια η Πρόεδρος με ρώτησε αν θα κάνω ερωτήσεις στον μάρτυρα και απάντησα ναι.
Ανέφερα κατ’ αρχάς ότι, το Σωματείο δεν έχει καμία σχέση με τα λεχθέντα από αυτόν για τον Σώρρα, τους «Δεν Πληρώνω» και τα δάνεια της χούντας και ότι σκοπός του Σωματείου είναι να ενημερώνει τα μέλη του για τα δικαιώματα τους (που οφείλουν να τα απαιτούν) και για τις υποχρεώσεις που έχουν απέναντι στο κράτος, εφαρμόζοντας όμως, μόνο τους νόμους που είναι σύμφωνοι με το Σύνταγμα της χώρας μας.
Ξεκίνησα την εξέταση του μηνυτή μου λέγοντας ότι, τον Δεκέμβριο του 2016 έλαβε η τροχαία Δράμας μια επιστολή από τον διευθυντή της Δ.Ο.Υ. Δράμας, με την οποίαν ζητούσε να αφαιρεθούν οι πινακίδες των αυτοκινήτων από 2 μέλη του Σωματείου, επειδή δεν είχαν πληρώσει τα τέλη κυκλοφορίας.
Η αιτιολογία (με την οποίαν ζητούσε ο διευθυντής της εφορίας), ήταν ότι αυτό αναγραφόταν στην παράγραφο 4, του άρθρου 21, του νόμου ν.2367/1953.
Μου απάντησε: «ναι έτσι έγινε».
Η απάντηση μου ήταν ότι, στο άρθρο 21 του νόμου ν.2367/1953, δεν υπάρχουν 4 παράγραφοι, αλλά 3.!!!
Επομένως, ο διευθυντής της Δ.Ο.Υ. ζητούσε να εφαρμοστεί ένας νόμος που τον κατασκεύασε ο ίδιος και φυσικά δεν υπήρχε τέτοιος νόμος.
Τότε, πετάχτηκε η Πρόεδρος και είπε ότι το άρθρο 21 έχει 4 παραγράφους. Γύρισα προς το μέρος της και της απάντησα: «Κυρία Πρόεδρε, 3 παραγράφους έχει και όχι 4.
Η απάντηση της με έντονο ύφος ήταν ότι, 4 παραγράφους έχει και όχι 3. Για δεύτερη φορά της είπα ότι έχει 3 παραγράφους και όχι 4.
Για μια ακόμη φορά μου απάντησε ότι το άρθρο 21 έχει 4 παραγράφους και όχι 3.
Τότε, της είπα ότι στον φάκελο της δικογραφίας που έχει μπροστά της, υπάρχει το ΦΕΚ που αναγράφεται ο συγκεκριμένος νόμος και να το δει για του λόγου μου το αληθές.
Η απάντηση της ήταν ότι δεν βλέπει κανένα ΦΕΚ και αν έχω άλλη ερώτηση να κάνω στον μάρτυρα.
Εγώ τότε γύρισα και πήρα από τα αντίγραφα της δικογραφίας που είχα μαζί μου, το συγκεκριμένο ΦΕΚ, το άνοιξα στο άρθρο 21 του νόμου ν.2367/1953 και της έδειξα ότι, στο άρθρο 21 υπάρχουν μόνο 3 παράγραφοι και όχι 4, όπως ισχυριζόταν η κα Πρόεδρος μέχρι τότε.
Η επομένη μου πρόταση με την οποίαν εξοργίστηκε πλήρως ήταν:
«Γιατί Κα Πρόεδρε λέτε ψέματα στην αίθουσα του δικαστηρίου;».
Τότε η Πρόεδρος φώναξε:
«Αστυφύλακα συλλάβετε τον κατηγορούμενο και οδηγήστε τον στο κρατητήριο, του επιβάλλω 24ωρη κράτηση, για διατάραξη του δικαστηρίου», ή κάτι παρόμοιο, την ώρα που στην γεμάτη αίθουσα του δικαστηρίου δεν ακούγονταν ούτε οι αναπνοές του κόσμου που ήταν εκεί.
Μου ζήτησε ο αστυνομικός να τον ακολουθήσω και το έπραξα χωρίς αντίρρηση.
Στις 3 το μεσημέρι περίπου με οδήγησαν στην αίθουσα του δικαστηρίου για να συνεχιστεί η δίκη μου.
Αντί να συνεχίσω την εξέταση του μάρτυρα, η Πρόεδρος ζήτησε να απολογηθώ.
Όπως είναι οφθαλμοφανές, οι παραβιάσεις κάθε διαδικασίας, νόμων και δικαιωμάτων, (που έγιναν από την Πρόεδρο της έδρας, τις 2 Δικαστίνες και τον Εισαγγελέα), ήταν αυταπόδειχτα εξόφθαλμες σε βαθμό κακουργήματος.
Όμως, εγώ δέχτηκα να απολογηθώ, (ενώ μπορούσα να κάνω πράγματα που θα αναφέρω στο τέλος), για να στείλω μήνυμα προς όλους ότι:
τίποτα δεν μπορεί να με σταματήσει από το να εφαρμόσω δυο από τις αξίες που έλαβα από τους γονείς μου, αλλά και από αυτούς που έδωσαν την ζωή τους μέχρι σήμερα, για να γεννηθώ εγώ ελεύθερος και να ζήσω ελεύθερος.
Και ελεύθερος θα πεθάνω.-
Δούλος δεν γίνομαι κανενός και για κανένα λόγο.-
1.. « ή αυτοί ή Εμείς »,
2.. « Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή ».-
Ανέφερα στην απολογία μου για μια ακόμα φορά και τα 4 γεγονότα για τα οποία είχα μηνύσει και τον μηνυτή μου και τα οποία γεγονότα δεν ανέφερε ο μηνυτής μου στην δική του μήνυση.
Και μόνο η μη αναφορά των γεγονότων εκ μέρους του στην μήνυση του, την κάνει αόριστη και αυτόματα έπρεπε να απορριφθεί.
Τελειώνοντας την αναγκαστική «απολογία» μου, έλαβε τον λόγο η Πρόεδρος και ρώτησε τον Εισαγγελέα τι προτείνει.
Η απάντηση του Εισαγγελέα ήταν ένοχος και επί της ποινής: « 2+1 χρόνια με αναστολή, εξαγοράσιμα με 10 ευρώ την ημέρα».
Η Πρόεδρος είπε τότε: «3 χρόνια + 1 χρόνο για τον κάθε έναν από τους 6 μηνυθέντες από εμένα, διότι είναι κατά συρροή, δηλαδή σύνολο 9 χωρίς αναστολή».
Της απάντησα ότι, ένας με έχει μηνύσει και όχι και οι 6 και δεν ισχύει το κατά συρροή.
Η Πρόεδρος είπε:
«9 χρόνια χωρίς αναστολή, αστυφύλακα συλλάβετε τον και οδηγήστε τον στην φυλακή».
Το απόγευμα με οδήγησαν στο μεταγωγών και την Πέμπτη με μετέφεραν στις φυλακές Λαρίσης.
Εκ πρώτης όψεως βγαίνει το συμπέρασμα ότι:
«Δεν τα βάζεις με το σύστημα, αυτό έχει την εξουσία και κάνει ότι θέλει».
Όμως,
2 ερωτήσεις πρέπει να έρθουν στο μυαλό του κάθε πολίτη που έμαθε για την υπόθεση αυτή.
1.. Αφού θα έμενα στην φυλακή για 9 χρόνια, γιατί μετά από 9 ημέρες εγώ βγήκα από την φυλακή και κυκλοφορώ ελεύθερος;
2.. Δεν μπορούσα να έκανα κάτι άλλο για να μην μπω καθόλου φυλακή;
Στην 1η ερώτηση η απάντηση είναι ότι, με νέο δικαστήριο πήραμε απόφαση για αναστολή της ποινής.
Στην 2η ερώτηση η απάντηση είναι ότι, θα μπορούσα να κατέβαζα πάλι την έδρα του δικαστηρίου κάνοντας τους μήνυση και να ανέβαλα πάλι το δικαστήριο, μη πηγαίνοντας έστω και για 9 μέρες στην φυλακή.
Και αυτό να το έκανα σε κάθε επόμενο δικαστήριο, μέχρι να παραγραφεί το λεγόμενο από αυτούς αδίκημα της ψευδούς μηνύσεως που τάχα έπραξα.
Σε αυτήν την περίπτωση πάλι έρχεται η απορία στο μυαλό του καθενός, γιατί δεν το έκανα.
Η απάντηση είναι απλή.
Τελικό αποτέλεσμα και συμπέρασμα είναι ότι, με αυτό που έκανα απόδειξα ότι, το σύστημα μπορείς να το νικήσεις.
Όταν έχεις: γνώση, στοιχεία και λες μόνο την αλήθεια.-
Τα έχουμε αυτά. Μου έβαλαν την ανώτερη ποινή, αλλά εγώ κυκλοφορώ ελεύθερος.
Καταλάβετε το ότι, έχουμε πόλεμο.
Και σε πόλεμο και θα πληγωθείς και θα πονέσεις.
Προτίμησα λοιπόν να «πονέσω και να πληγωθώ» για 9 μέρες, αλλά το μήνυμα που έστειλα και πέρασα σε όλους, είναι ότι, δεν σας φοβάμαι και στο τέλος θα νικήσω.
Γιατί τους πολεμώ με τα δικά τους όπλα και για αυτά δεν έχουν βγάλει όπλα που μπορούν να τα αντιμετωπίσουν.
Αυτό που θα εφαρμόσουν από εδώ και πέρα (όπως φάνηκε και στην δίκη), είναι το:
«ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΣΟΥΜΕ».
Με απλά λόγια μας λένε ότι θα είμαστε πλέον δούλοι.
Με ότι μέτρα παίρνουν, μας κόβουν σιγά-σιγά κάθε ελευθέρια, αλλά και το εισόδημα, για να μάθουμε να ζούμε με ένα πιάτο φαί, που θα μας το δίνουν με ένα μικρό επίδομα.
Δηλαδή, δουλειά και ύπνο.
Τίποτα άλλο.
Όποιος θέλει να γίνει δούλος δικαίωμα του.
Όποιος θέλει να είναι ελεύθερος πρέπει να παλέψει.
Να είναι δίπλα μας, επειδή έχουμε την γνώση και την θέληση να τους διαλύσουμε.
Κανέναν δεν θα σώσουμε με το ζόρι.
Όποιος περιμένει να τον σώσει ένας σωτήρας ή ένας από μηχανής θεός, ας πάει στον Χάρρυ Πόττερ με το μαγικό ραβδάκι.
Αρχές Σεπτεμβρίου θα ανεβάσουμε τον τρόπο αντιδράσεως για ότι έχουν επιβάλλει αυτοί και για ότι πρόκειται να επιβάλλουν.
ΟΧΙ. Δεν δεχόμαστε τίποτα από αυτά.
Παναγιώτης Θεοδωρίδης